Τροφή για Σκέψη

Γράφει η Μαριάννα Φέξη
Δημοσιογράφος- Coach

Δεν μπορούσα παρά να αναρωτηθώ... Σε μια πόλη που σφύζει από φιλοδοξία, προσδοκία και μια πανταχού παρούσα αναζήτηση για «αυτοβελτίωση», πότε έγιναν όλοι ξαφνικά γκουρού; Φαίνεται ότι κάθε δεύτερη συζήτηση στο brunch περιστρέφεται τώρα γύρω από τον νέο «life coach», «business coach» ή (Θεός φυλάξοι) «manifestation coach» κάποιου. Και παρόλο που είμαι απόλυτα υπέρ του να βρει κανείς τον αυθεντικό του εαυτό –κατά προτίμηση με ένα υπέροχο ζευγάρι Manolos και ένα δυνατό Cosmo στο χέρι– τελευταία, έχω παρατηρήσει μια ανησυχητική τάση.

Πρόκειται για την άνοδο των Μάγων του Σεμιναρίου Σαββατοκύριακου. Ξέρετε τον τύπο. Εμφανίζονται στο Instagram feed σας, άψογα ντυμένοι, εκτοξεύοντας κοινοτοπίες για το «ξεκλείδωμα του δυναμικού σας» και το «ευθυγράμμισμα των τσάκρα σας» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, αγάπη μου, εγώ ασχολούμαι περισσότερο με την ευθυγράμμιση της πιστωτικής μου κάρτας με μια νέα τσάντα). Τα «διαπιστευτήριά» τους; Ένα διήμερο εργαστήριο, ένα γυαλιστερό πιστοποιητικό, και αρκετά motivational memes για να πνίξουν ένα άλογο. Και ξαφνικά, μοιράζουν συμβουλές που αλλάζουν τη ζωή, καθοδηγούν ανθρώπους σε σημαντικές αποφάσεις, και ειλικρινά, τους οδηγούν σε ένα μονοπάτι που μοιάζει λιγότερο με φώτιση και περισσότερο με… αδιέξοδο.

Θυμάστε εκείνη τη φορά που η Σαμάνθα ακολούθησε έναν καθαρισμό με χυμούς υπό την καθοδήγηση μιας «ειδικού ευεξίας» που ορκιζόταν στην κολπική πλύση ως μονοπάτι για την εσωτερική γαλήνη; Ας πούμε απλά, το μόνο που βρήκε ήταν ένας πολύ ακριβός τρόπος να περάσει ένα απόγευμα σε ένα μπάνιο. Και ενώ αυτό ήταν διασκεδαστικό για μια στήλη, η πραγματικότητα είναι πολύ λιγότερο αστεία όταν μιλάμε για πραγματικές ζωές, πραγματικά όνειρα και πραγματικά χρήματα.

Αυτοί δεν είναι πιστοποιημένοι επαγγελματίες με αυστηρή εκπαίδευση από αναγνωρισμένους διεθνείς οργανισμούς. Δεν έχουν αφιερώσει τις ώρες, τις σπουδές, την εποπτευόμενη πρακτική που έχουν οι αληθινοί coaches, θεραπευτές και μέντορες. Έχουν απλώς αγοράσει ένα εισιτήριο για ένα «masterclass» και έχουν αναδυθεί, σαν φοίνικας, έτοιμοι να «μεταμορφώσουν» τη ζωή σας έναντι αδράς αμοιβής.

Είναι σαν να πηγαίνεις σε έναν γιατρό που πήρε το πτυχίο ιατρικής του από ένα σεμινάριο στο YouTube, ή να προσλαμβάνεις έναν δικηγόρο του οποίου το μόνο προσόν είναι να βλέπει συνεχώς το Law & Order. Δεν θα το κάνατε, έτσι; Γιατί λοιπόν βιαζόμαστε να εμπιστευτούμε τις βαθύτερες ευαλωτότητές μας, τις επαγγελματικές μας πορείες και τη συναισθηματική μας ευημερία σε κάποιον που απλώς αντάλλαξε ένα επαγγελματικό κοστούμι με ένα καφτάνι και έναν φορητό υπολογιστή με μια κρυστάλλινη σφαίρα;

Η αλήθεια είναι ότι η γνήσια προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη είναι σκληρή δουλειά. Απαιτεί αφοσίωση, ενδοσκόπηση και συχνά, την καθοδήγηση κάποιου που πραγματικά κατανοεί τις πολυπλοκότητες της ανθρώπινης ψυχής και τις ιδιαιτερότητες ενός συγκεκριμένου πεδίου. Δεν είναι μια γρήγορη λύση που μπορείτε να κατεβάσετε από ένα διαδικτυακό μάθημα ή να απορροφήσετε από ένα «εντατικό» σαββατοκύριακο.

Αυτοί οι μη πιστοποιημένοι «coaches» δεν παίρνουν μόνο τα χρήματά σας· παίρνουν την εμπιστοσύνη σας. Εκμεταλλεύονται την ευαλωτότητα, υπόσχονται μεγάλες μεταμορφώσεις χωρίς πραγματική βάση, και συχνά, αφήνουν τους ανθρώπους πιο μπερδεμένους, πιο απογοητευμένους και σημαντικά φτωχότερους από όταν ξεκίνησαν. Είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι προσποίησης, και τα διακυβεύματα είναι πολύ υψηλά.

Λοιπόν, την επόμενη φορά που σκέφτεστε να προσλάβετε έναν «coach», κάντε την έρευνά σας. Ρωτήστε για τις πιστοποιήσεις τους. Ρωτήστε για την εκπαίδευσή τους. Αναζητήστε διαπίστευση από καθιερωμένους, αναγνωρισμένους οργανισμούς. Γιατί, αγάπη μου, ενώ λίγη μαγεία μπορεί να είναι διασκεδαστική, όταν πρόκειται για τη ζωή σας, χρειάζεστε κάτι περισσότερο από καπνό και καθρέφτες. Χρειάζεστε ουσία.

Διαφορετικά, μπορεί απλά να πληρώσετε για ένα πολύ ακριβό μάθημα για το πώς να μην συμμαζέψετε τη ζωή σας. Και πιστέψτε με, αυτή είναι μια στήλη που δεν θέλω ποτέ να γράψω.